Czym słodzić, co zamiast cukru? Stewia, słodzik a może Ksylitol?

Cukier, którym każdego dania słodzimy ulubione napoje przyczynia się do wielu chorób, otyłości próchnicy zębów. Czym słodzić herbatę i kawę? Co zamiast cukru dodać do domowych wypieków? Dziś postaram się wyjaśnić na czym polega negatywne działanie cukru oraz jakich słodzików unikać i na koniec zaproponuję zamienniki zamiast cukru.

Rano niemowę odmówi sobie filiżanki gorącej kawy. Taki zwyczaj, który przez wiele lat towarzysz mi niezależnie od pory roku. Lubię słodkie więc 2,5 łyżeczki za każdym razem wsypuję … w ciągu dnia wypiję jeszcze 3 możne 4 kawy 2-3 herbat. Kiedy tak policzę ile cukru używam wychodzą znaczne ilość. A pamiętać trzeba, że nie tylko te napoje są jego źródłem w ciągu dnia.

Zrobiłem mały test: naszykowałem pustą szklankę i wspawałem do niej 2,5 łyżeczki cukru za każdą wypitą kawę i herbatę w ciągu dnia. Czy wynik mnie zaskoczył? I to jak bardzo 3/4 szklanki cukru dzielenie. Jeśli doliczyć cukier zawarty w słoczach i innych produktach szklanka będzie pełna!

Postanowiłem zmienić swoje przyzwyczajenie i zadbać o swoje zdrowie. Zerwałem z cukrem jako dodatku do kawy i herbaty! Zacząłem się jednak zastanawiać co zamiast cukru stosować i czym słodzić? Rozwiązań jest mnóstwo od słodzików, poprzez ekstrakty z liści Stvei skończywszy na cukrze brzozowym – ksylitol.

Wybrałem do tego artykułu 3 produkty i od razu zaznaczam, że nie jest to żadna reklama, nikt nie namawiał mnie do takich czy innych marek. Uznałem, że właściwości oraz cena są na tyle atrakcyjne by wykorzystać w tej prezentacji właśnie te.

Stewia

Trochę historii tej rośliny

Stevia jest krzewem, który wyrasta do 1m wysokości, należy do rodziny astrowatych, naturalnie spotykana w północnych regionach Ameryki Południowej. Stewia rośnie dziko w górach na Amambay i terenach Iguaçu (rejon granicy Brazylii i Paragwaju). Blisko 200 gatunków Stewii pochodzi z Ameryki Południowej, jednak żadne inne rośliny nie wykazały tak intensywnej słodyczy, jak gatunek Stevia Rebaudiana. Gatunek ten najczęściej uprawiany jest w Brazylii, Paragwaju, Urugwaju, Ameryce Środkowej, Izraela, Tajlandii oraz w Chinach.

Przez setki lat, rdzenna ludności Brazylii i Paragwaju wykorzystała wyciąg z liści Stevii jako słodzika. Indianie Guarani nazywali ją Kaa Hee i używali do słodzenia herbaty Yerba Mate od wieków. Lecz Stevia uważana była nie tylko jako słodzik. Zaobserwowano, że jest skutecznym sposobem na otyłości, nadciśnienie i zgagę. Z czasem zaczęto stosować wyciąg z liści Stveii u osób z otyłością, nadciśnieniem oraz cukrzycą obserwując pozytywny wpływ na wydolność organizmu.

Do Europy Stevia dociera w XVI wieku, kiedy hiszpańscy konkwistadorzy podpatrzyli, jak rdzenni mieszkańcy Ameryki Południowej używali jej do słodzenia herbaty. Od tego czasu Stevia zostaje powoli stosowana w całej Europie i Azji. W Stanach Zjednoczonych, zielarze zaczynają używać liści na cukrzycę, wysokie ciśnienie krwi, infekcje, i jako doskonały zamiennik cukru.

Jeszcze nie wiesz czym słodzić? Przeczytaj jakie badania naukowe prowadzono na Stevii

Największe zainteresowanie rośliną ma miejsce na przełomie XIX wieku, gdy naukowcy z Brazylii opublikowali badania, których przedstawiono, że tylko jeden listek Stewii jest w stanie osłodzić całą filiżankę pełną gorzkiej herbaty yerba mate. Po raz pierwszy w 1899 roku paragwajski botanik Moises S. Bertoni, opisał roślinę i jej właściwość (na początku 1900).

Ponad 100 związków odkryto w Stevii. Składniki odpowiedzialne za słodycz były udokumentowane w 1931 roku, w badaniach roślin wykryto osiem nowych substancji chemicznych zwanych glikozydy. Z tych ośmiu glikozydów, jeden zwany Stewiozyd uważany za najsłodszy – testy i porównania wykazały, że jest około 300 razy słodszy od cukru. Stewiozyd, zawarty jest 6-18% z liści Stevii, jest także najbardziej rozpowszechniony z glikozydów. Inne słodkie składniki obejmują stewiolbiozyd, rebausiosides AE i dulkozyd A.

Główne substancje chemiczne roślin w Stevii należą: apigenina, austroinulin, avicularin, beta-sitosterol, kwas kawowy, campesterolu kariofylenowy, centaureidin, kwas chlorogenowy, chlorofil, cosmosiin, cynaroside, daucosterol, glikozydy diterpenów, dulcosides AB, foeniculin, kwas mrówkowy, gibereliny, indol-3-acetonitryl, isoquercitrin, isosteviol, jhanol, kempferol, kaurene, lupeol, luteoliny, polystachoside, kwercetyna, quercitrin, rebaudiozyd AF, skopoletyny, sterebin AH, stewiolu, stewiolbiozyd, steviolmonoside, stewiozyd, stewiozyd-3 , stigmasterol, umbeliferon i ksantofile.

Aktywności biologiczne i kliniczne

Duże zainteresowanie Stewii jako bezkalorycznego, słodzika wywołuje wiele dyskusji i badań – w tym toksykologicznych. Główna i najważniejsza substancja, stewiozyd, została uznana za nietoksyczną w badaniach na szczurach, królikach, świnkach morskich i ptaków. Ponadto wykazano, że nie powoduje zmian komórkowych i nie ma żadnego wpływu na płodność. Naturalne liści Stevii również zostały uznane za nietoksyczne. Konflikt wywołują badania co do wpływu na płodność. Większość badań klinicznych pokazują, liście Stevii nie mają wpływu na płodność, jednak w jednym z badań, zaobserwowano, że wyciąg wodny z liści zmniejsza poziom testosteronu i liczbę plemników u samców szczurów.

Brazylijscy naukowcy badali wpływ Stewiozyd na obniżenie ciśnienia krwi u szczurów, w 1991 roku. Następnie badania w 2000 roku, z podwójnie ślepą próbą, kontrolowane placebo przeprowadzono na 106 chińskich kobiet z nadciśnieniem. Sześćdziesięciu pacjentom podawano kapsułki zawierające Stewiozyd (250 mg) lub placebo trzy razy dziennie, a następnie w odstępach miesięcznych, przez okres jednego roku. Po trzech miesiącach, skurczowe i rozkurczowe ciśnienie krwi grupy otrzymujących Stewiozyd znacznie się zmniejszyło, a efekt utrzymywały był przez cały rok. Badanie to pokazuje, że doustne zażywanie Stewiozyd jest dobrze tolerowane i może stanowić skuteczną metodę, która może być uważana jako alternatywa w terapii uzupełniającej dla pacjentów z nadciśnieniem.

W kolejnych badaniach, wykazano przeciwdrobnoustrojowe, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe właściwości Stevii. Ponadto odkryto, że przyjmowanie ekstraktu wodnego pomaga zapobiegać próchnicy zębów poprzez hamowanie rozwoju bakterii Streptococcus Mutans, które stymulują powstawanie płytki nazębnej. W 1993 roku badania na wyciągu Stevii, potwierdzają pozytywne działanie na naczynia krwionośne i skuteczne antydotum na różne choroby skóry (trądzik, wysypka ciepła, świąd) oraz chorób spowodowanych niewydolnością krążenia.

Ksylitol

[Htab]
[tab title=”Informacje”]

W naszym organizmie ksylitol jest metabolizowany przy niewielkim udziale insuliny co stanowi jego niebywałą zaletę. Posiada wielokrotnie niższy indeks glikemiczny (IG:8) niż sacharoza i glukoza. Przeprowadzono również badania nad wpływem Ksylitolu na powstawianie próchnicy, z których wynika że nie ma on wpływu.

Pamiętasz, jak pisałem, że liczba atomów węgla jest ważna w dbaniu o zęby? Zasadniczo, Ksylitol ma korzystny wpływ na stan naszych zębów. Obecność cukrów sprzyja rozwojowi i aktywności bakterii odpowiedzialnych za tworzenie próchnicy (L. acidophilus). Najbardziej uszkadzający zębów kwas mlekowy jest utworzony dzięki fermentacji cukrów przez bakterie jamy ustnej. Kwas mlekowy przyczynia się do spadku wartości pH. Stosując Ksylitol bakterie nie mogą fermentować (ksylitol nie jest cukrem – jest alkoholem sprawdź nazewnictwo alkoholi metanol, etanol i ksylitol) zamachujesz więc rozwój wielu chorób zębów .[/tab]
[tab title=”Wartości odżywcze”]

Wartość energetyczna 1000kJ /240 kcal
Indeks glikemiczny IG8

[/tab]
[/Htab]

[info_error]Uszanuj moją pracę, nie kopiuj artykułu i nie umieszczaj treści na innych stronach. Jeśli chcesz możesz po prostu wstawić linka lub podzielić się na Facebook. Dzięki.[/info_error]